Reformlar için savaşım, egemen sınıfın iktidarını yıkmaksızın çalışan insanların koşullarının iyileştirilmesine ilişkin önlemler için verilen savaşımdır.
i) Reformcular, reform kazanımları uğruna işçi sınıfının eylemlerini ve amaçlarını doğrudan doğruya veya dolaylı olarak kısıtlarlar.
ii) Reformcu için 'nihai amaç hiçbirşeydir' ve onlar nihai amacı mesela ajitasyon çalışmasından mümkün olduğunca uzak tutmaya çalışırlar.
iii) Reformist siyaset anayasal ödünler, anayasal reformlar koparmayı amaçlayan bir siyasettir. Güncel istekler olarak sadece reform isteklerini öne sürerler.
iv) Reformcu için reform savaşımı her türlü illegal eylemden vaz geçmek ve böylece işçi sınıfının eylem ve amaçlarını kısıtlamak, kitlelerin devrim için hazırlığını suya düşürmek amacına hizmet eder.
v) Burjuva iktidarı koşullarında reformcu taktiklerle yürütülen reform savaşı kaçınılmaz olarak bu iktidarın bir aleti durumuna dönüşür.
vi) Reformcular için anlaşmalar bir sisteme, bir anlaşmalar siyasetine dönüşürler.
vii) Reform yolu, düzenin yavaş yavaş biçim değiştirmesi yoludur.
3.
i) Devrimci için reformlar, Proletaryanın devrimci sınıf mücadelesinin yan ürünüdürler.
ii) Devrimciler reform için savaşımı tanırlar ve yorulma bilmeksizin reformlar elde etmeye ve onlardan yararlanmaya dönük tek 'imkanı' bile kaçırmadan çalışırlar.
iii) Devrimciler reform için çalışırken, propaganda ve ajitasyonlarında ve ekonomik kitle eylemlerinde reformculuğun sınırını aşan her adımı özenle geliştirir ve desteklerler; reform kazançları uğruna işçi sınıfının eylem ve amaçlarının her türlü kısıtlanışına karşıdırlar; nihai amacın gözden kaçırılmasına müsaade etmezler.
iv) Devrimci için reform savaşımı legal eylem ile illegal eylemi bağdaştırmaya yarayan bir dayanak, dolayısıyla, burjuvaziyi devirmek amacıyla kitlelerin devrimci hazırlığını amaç edinen illegal çalışmayı pekiştirmeye yarıyan bir barınaktır.
v) Burjuva iktidarı koşullarında devrimci taktikle reform savaşımı bu iktidarı baltalayan bir araçtır.
vi) Devrimciler tek tek, somut anlaşmalar taraftarıdır ve bunları bir sisteme, bir anlaşmalar siyasetine dönüştürmezler.
vii) Devrimci siyaset, devrimi amaçlayan bir siyasettir. Devrimci için devrimin temel talepleri güncel taleplerdir.
viii) Devrimci için reformlar devrimin yan ürünüdürler, ikincil ürünüdürler.
i) Böylesi ülkelerde, bu tür devletlerden elde edilmesi teorik olarak mümkün olan reformları, sadece bunları savunup devrimi unutmak reformizmdir.
ii) Böylesi ülkelerde, demokratik devrimin temel taleplerinin ancak devrim ile mümkün olduğunu kabüllenip devrimin popagandasını, devrimin taleplerinin popagandasını ve böylece Proletaryanın devrim için hazırlanmasını güncel bir sorun olarak görmeyen anayasal reformu o gün mümkün olan güncel bir sorun olarak gören siyaset reformcudur.
iii) √ùki tür reform vardır:
a- O günkü devlete empoze edilmesi teorik olarak mümkün olan, genellikle kısmi hedef (ve buna uygun geçici slogan) olarak bilinen talepler için mücadele... Bunlar ancak Proletaryanın devrimci sınıf mücadelesinin yan ürünüdürler.
b- O günkü devlete empoze edilmesi teorik olarak mümkün olmayan, genellikle temel hedeflar olarak bilinen, burjuva demokratik devrimden talep edilen esas hedefler. Bunlar ancak devrimin yan ürünü olabilirler.